, Dżakarta – Myzofobia to zbiór warunków germafobicznych. Germafobia to termin używany przez psychologów do opisania patologicznego lęku przed zarazkami, bakteriami, drobnoustrojami, skażeniem i infekcją. Ludzie z myzofobią łatwo obrzydzają się brudnymi rzeczami. Podobnie jak inne stany fobii, myzofobia zwykle zaczyna się w dzieciństwie i ogólnie trwa do dorosłości.
Przeczytaj także: Nie popełnij błędu, oto jak odróżnić zwykłe lęki od fobii
Czynniki, które mogą wywołać mizofobię
Istnieje wiele czynników, które mogą wywołać początek mizofobii u osoby. Oto szereg warunków, które powodują pojawienie się myzofobii u osoby, a mianowicie:
Negatywne doświadczenia w dzieciństwie. Traumatyczne doświadczenia z zarazkami w dzieciństwie mogą prowadzić do myzofobii.
Historia rodzinna . Fobie mają związek genetyczny. Posiadanie bliskiego członka rodziny z fobią lub innym zaburzeniem lękowym zwiększa ryzyko wystąpienia podobnego stanu.
Czynnik środowiskowy . Praktyki higieniczne w dzieciństwie również wpływają na rozwój mizofobii.
czynnik mózgowy . Uważa się, że pewne zmiany w chemii i funkcji mózgu odgrywają rolę w rozwoju fobii.
Wyzwalaczami myzofobii mogą być przedmioty, miejsca lub sytuacje, które zaostrzają objawy fobii. Oto kilka przykładów wyzwalaczy myzofobii, takich jak:
Płyny ustrojowe, takie jak śluz, ślina lub nasienie;
Zabrudzone przedmioty i powierzchnie, takie jak klamki, klawiatura komputery lub nieprane ubrania;
Miejsca, w których gromadzą się zarazki, takie jak samoloty lub szpitale;
Niehigieniczne praktyki lub ludzie.
Jeśli masz pytania dotyczące myzofobii, porozmawiaj z psychologiem . Dzięki aplikacji możesz skontaktować się z psychologiem w dowolnym miejscu i czasie poprzez e-mail czat, oraz Połączenie głosowe/wideo .
Jakie są objawy mizofobii?
Ktoś, kto cierpi na mizofobię, zawsze unika miejsc uważanych za brudne i pełne zarazków. Lubią też spędzać czas na czyszczeniu lub nadmiernej dekontaminacji. Osoby z myzofobią mają tendencję do obsesyjnego mycia rąk, nie chcą dzielić się rzeczami osobistymi, unikają fizycznego kontaktu z innymi ludźmi oraz unikają tłumów czy zwierząt.
Kiedy dana osoba jest narażona na zarazki lub potencjalne skażenie, może doświadczyć fizycznych objawów paniki, takich jak przyspieszone tętno, nudności, duszność, pocenie się itp. U osoby można zdiagnozować mizofobię, jeśli strach przed zarazkami zakłóca codzienne życie i relacje jednostki.
Przeczytaj także: Rodzaje fobii, których doświadcza większość kobiet
Zabiegi dostępne dla Mizofobii
Celem leczenia myzofobii jest pomoc osobie w poczuciu komfortu z zarazkami, a tym samym poprawa jakości życia. Mizofobię można leczyć za pomocą terapii i leków.
- Terapia
Psychoterapia lub poradnictwo pomagają choremu radzić sobie z lękiem przed zarazkami. Najbardziej skuteczne metody leczenia fobii to terapia ekspozycji i terapia poznawczo-behawioralna (CBT). Terapia ekspozycji lub odczulania obejmuje stopniową ekspozycję na wyzwalacz mizofobii. Celem jest zmniejszenie lęku i strachu spowodowanego przez zarazki. CBT jest zwykle stosowany w połączeniu z terapią ekspozycyjną. Zawiera szereg umiejętności radzenia sobie, które możesz zastosować w sytuacji ataku paniki przeciwko zarazkom.
- Leki
Terapia jest zwykle wystarczająca do leczenia fobii. W niektórych przypadkach leki są stosowane w celu złagodzenia objawów lęku związanego z krótkotrwałą ekspozycją na zarazki. Te leki obejmują selektywny inhibitor wychwytu zwrotnego serotoniny (SSRI) i inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny i noradrenaliny (SNRI. Inne leki, które mogą złagodzić objawy lęku w pewnych sytuacjach, w tym beta-blokery, leki przeciwhistaminowe i uspokajające.
Przeczytaj także: Fobia w matematyce, czy to naprawdę może się zdarzyć?
W rzeczywistości ten stan jest podobny do zaburzenia obsesyjno-kompulsywnego (OCD). Ponieważ ludzie z OCD również lubią się wielokrotnie czyścić.
