, Dżakarta - Panleukopenia jest chorobą zakaźną wywoływaną przez parwowirusa. Wirus ten jest bardzo podatny na atak kociąt i nie zaraża ludzi. Panleukopenia infekuje koty, zabijając aktywnie dzielące się komórki w szpiku kostnym, jelicie i rozwijającym się płodzie. Chociaż są bardziej podatne na ataki kociąt, koty w każdym wieku mogą również zarazić się panleukopenią, szczególnie u kotów nieszczepionych.
Przenoszenie panleukopenii często występuje w sklepach zoologicznych, schroniskach dla zwierząt, grupach nieszczepionych i innych miejscach, gdzie trzymane są razem grupy kotów. Biorąc pod uwagę, że ten wirus jest bardzo zaraźliwy, musisz podać swojemu kotu szczepionkę, aby nie został zarażony tym wirusem.
Przeczytaj także:Uważaj na niebezpieczeństwa związane z sierścią kota na zdrowie
W jaki sposób panleukopenia jest zaraźliwa?
Koty mogą wydalać wirusa z moczem, kałem i wydzieliną z nosa. Do zakażenia dochodzi, gdy podatny kot wchodzi w kontakt z tymi wydzielinami lub łapie pchły od kota, który jest już zarażony panleukopenią. Zainfekowane koty mają tendencję do przenoszenia wirusa w stosunkowo krótkim czasie, od jednego do dwóch dni. Wirus może jednak przetrwać w środowisku nawet rok, więc koty mogą zarazić się bez bezpośredniego kontaktu z innymi już zarażonymi kotami.
Łóżka, klatki, talerze z jedzeniem, ręce lub ubrania osób zajmujących się kotami, które zostały zakażone wirusem, mogą być środkami przenoszenia panleukopenii. Dlatego bardzo ważne jest odizolowanie zarażonego kota i oddzielenie jego wyposażenia od innych jeszcze zdrowych kotów. Osoby zajmujące się zarażonymi kotami są również zobowiązane do utrzymania dobrej higieny, aby zapobiec rozprzestrzenianiu się infekcji na inne koty.
Wirus panleukopenii to rodzaj wirusa, który jest trudny do zabicia i jest odporny na wiele środków dezynfekujących. W idealnym przypadku nieszczepione koty nie powinny być wpuszczane do zakażonego obszaru dla kotów, nawet jeśli obszar ten został zdezynfekowany.
Jak wykryć panleukopenię u kotów?
Objawy panleukopenii mogą się różnić i mogą być podobne do innych chorób, takich jak zakażenie Salmonellą lub Campylobacter r, zapalenie trzustki, infekcja wirus niedoboru odporności kotów (FIV) lub zakażenie wirusem białaczki kotów (FeLV). Zarażone koty mogą nawet wykazywać oznaki zatrucia lub połknięcia ciał obcych.
Przeczytaj także: 5 typowych problemów zdrowotnych doświadczanych przez koty
Pierwsze rozpoznawalne objawy mogą obejmować letarg, utratę apetytu, wysoką gorączkę, wymioty, ciężką biegunkę, katar i odwodnienie. Koty mogą również siedzieć przez długi czas przed miską z wodą, ale nie piją dużo wody. U niektórych kotów gorączka może pojawiać się i znikać podczas choroby i nagle spadać do poziomu niższego niż normalnie na krótko przed śmiercią. U kociąt wirus może uszkodzić mózg i oczy.
Kotki w ciąży zakażone wirusem mogą również poronić lub urodzić kocięta z uszkodzonym móżdżkiem, częścią mózgu koordynującą nerwy, mięśnie i kości. Uważa się, że kocięta urodzone z tym schorzeniem mają syndrom Ataksja móżdżkowa kotów charakteryzuje się silnym drżeniem.
Czy można wyleczyć panleukopenię?
Szanse na wyleczenie panleukopenii zależą od wieku kota. Kocięta w wieku poniżej ośmiu tygodni na ogół mają bardzo małe szanse na przeżycie. Starsze koty mają większą szansę na przeżycie, jeśli wcześnie zapewniona zostanie odpowiednia opieka. Ponieważ nie ma leku, który mógłby zabić wirusa, konieczne jest intensywne leczenie lekami i płynami, dopóki organizm i jego własny układ odpornościowy nie będą w stanie zwalczyć wirusa.
Leczenie koncentruje się na zapobieganiu odwodnieniu, odżywianiu i zapobieganiu wtórnym infekcjom. Chociaż nie zabijają wirusów, antybiotyki są często konieczne, ponieważ zakażone koty są bardziej narażone na infekcje bakteryjne, ponieważ ich układ odpornościowy nie działa w pełni.
Jeśli kot przeżyje pięć dni, jego szanse na wyzdrowienie znacznie wzrastają. Ścisła izolacja od innych kotów jest konieczna, aby zapobiec rozprzestrzenianiu się wirusa.
Wskazówki dotyczące zapobiegania przenoszeniu wirusa panleukopenii u kotów
Zapobieganie wirusowi panleukopenii polega na podawaniu szczepionek. Większość kociąt otrzymuje swoje pierwsze szczepienie między 6 a 8 tygodniem życia, a kolejne szczepionki podaje się do około 16 tygodnia życia. Kocięta powinny również dostawać siarę, pierwsze mleko produkowane przez ich matkę, aby wzmocnić ich odporność.
Przeczytaj także: Jak zapobiegać chorobom skóry u kotów?
Oto kilka rzeczy, które musisz wiedzieć o wirusie panleukopenii, który ma skłonność do atakowania kotów. Jeśli masz inne pytania dotyczące tego wirusa, możesz skontaktować się z weterynarzem za pośrednictwem aplikacji . Dzięki tej aplikacji możesz skontaktować się z lekarzem kiedykolwiek i gdziekolwiek potrzebujesz. Dalej, pobieranie teraz!
